سنگ ماهی آب شیرین با نام  شیرماهی آب شیرین نیز شناخته می شود. سنگ ماهی در شرایط ایده آل تا سی سانتی متر رشد می کند. اولین نکته برای رسیدن به این اندازه، نگهداری سنگ ماهی در آب نیمه شور است. چرا که این ماهی جزئ ماهیان لب شور است.شاید تا به حال این ماهی عجیب رو دیده باشید و از رخساره سنگ مانندش به شگفتی در بیادماهی به شکل سنگ ساکن با سری و دهان بزرگ که گونه های مختلف آب شیرین و آب شورداره که قسمت اب شور انها بسیار از نظر تنوع رنگی گوناگون ولی اب شیرن انا معمولا به رنگ قهوهای با خالهای سیاه و ÷وشش سر وسر÷وش ابشوشی دارای شاخکها کوچک و خارهای نرم کوچک بطوریکه من ۱ دفعه که لمسش کردم تعجب کردم که چرا این زره پوش سخت مانند بسان ۱ تیکه گوشت لخم بسیار نرم هستش و باله ÷شتی خطرناک میباشه پس مواظب باشید وبالهایه سینه ÷هن رو به ÷این داره
دارای مبدا Australia, Thailand, Indonesia, New Guinea میباشه
به ۲۶ سانت میرسه معمولا زنده خوار هستشسنگ ماهی به آکواریومی با حجم ۲۲۰ لیتر، دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۷.۸ تا ۸.۵ نیاز دارد.

تعیین جنسیت این ماهی کار بسیار دشواری است و تکثیر آن در آکواریوم نیز به ندرت دیده شده است.
سنگ ماهی از دسته ماهیان گوشتخوار است. این ماهی اغلب در طبیعت جایی کمین می کند و سخت پوستان و ماهی های کوچک را شکار می کند. در آکواریوم نیز اگر بتوانید این ماهی را به همین نحو تغذیه کنید بهتر است. در غیر این صورت می توانید این ماهی را با گوشت میگو، صدف دو کفه ای و گوشت ماهی تغذیه کنید. اما یا باید غذا را به وسیله پنس در دهان او قرار دهید یا غذا را طوری رها کرده که  درست مقابل دهانش قرار گیرد.

نکته بسیار مهم:
PH بالای ۷ تا کمی قلیایی برای رشدش حیاتی هست به PH اسیدی بسیار حساس هستش به شرایط اب بد مثل امونیاک بالا حساس بطوریکه زود ضعیف و به بیماری خورده گی باله ها مبتلا میشه.آب brackish یا نیمه شور رو مد نظر داشته باشین(حیاتی هست).
من به ان که در حدوده ۱۰ سانت بود غذای زنده میدادم ولی نکته بسیار مهم دیگه این که نباید با ماهیای حریص و فرض یکجا نگه داری بشه چون جزو شکارچیای کفزی ساکن هستش بسیار در غذا خوردن سختگیره بطوریکه غذای زنده حتما باید نزدیک سرش بشه تا شکارش کنه و بعد با ۱ خیز سریع مثل فرشته کوسه ماهی اب شور میبلعش اگر حوصله داشتید وقتی خوراک زنده تو تانکش میریزید به شکار کردن جالبش توجه کنید.در ایران و بعضی از کشورها به اسم شیر ماهی نیز معروفه و بهش وزغ ماهی نیز مگن.ماهی که دارای باله زهر دار بسیار خطرناکی پس از لمس کردنش امتناع کنید.

بیشتر توی ماسه های سفید زیباتره و ماسه های ریزو به روی بدنش مثل شن میریزه که خیلی زیبا میشه.
معملا پشت اشیاء بزرگ یا یک گوشه تانک میشینه و در روز به ندرت حرکت میکنه ÷س جزو ماهیان شبگرد یا( Nocturnal) هستشگاهی بصورت بسیار زیبا روی بالهای سینش میایستد که مثل ۱ شیر کوچوله بامزه میشه.
یک مطلب جالب دیگه اینه که این ماهی ها در طبیعت به هنگام جزر و مد به اب شیرین و اب رودخانه لب شور میرن برای همین به اب نیمه شور نیازمندند.

1. نگهداری از فلاور هورن تنها تغذیه ان نیست بلکه باید شرایط بالقوه بهداشتی اب را نیز همراه بررسی کرد.در زیر چند نمونه از بیماری های رایج که ممکن است فلاور شما به ان مبتلا شود امده است.

   
   
             بیماری لکه های سفید(سفیدک)
   

   
   دلایل و علایم 

   
   عامل این شرایط انگل (ich) یا ichthyophithirus میباشد
   شرایط بد اب احتمال مبتلا شدن ماهی را به این بیماری افزایش میدهد
   دمای کم اب (کمتر از 25) شرایط ایده ال برای رشد ایک را مهیا میکند
   رایج ترین راه مبتلا شدن ماهی به این بیماری هتگامی است که ماهی شما با غذای زنده و یا خشک الوده به این انگل تغذیه شود
   شاخص ترین علایم این بیماری به وجود امدن لکه های سفیدی است که که ممکن است در تمام بدن ماهی ظاهر شودهمچنین ممکن است باله ها به هم چسبیده و ماهی بیش از حد بی حال شود.بعلاوه ممکن است اشتهای ناهی بعد از الوده شدن به این بیماری کاهش یابد
   درمان
   این انگل ها در زیر پوست ماهی زندگی میکنند از این رو نمی توان ماهی را از روش درمان مستقیم درمان کرد .سیکل ررشد انگل را با شستن کامل اکواریوم بشکنید تا تخم انگل ها از بین برود به یاد داشته باشید این بیماری به شدت مسری است بنابراین تمام ماهی ها باید مورد درمان قرار گیرند.برای درمان سفیدک دما را بالا برده (31درجه)و داروی انتی ایک به تانک اضافه کنید.نمک را هر 3 روز یک بار به همراه دارو در نسبت 3 گرم بر لیتر به اب اضافه کنید.بعد از 3 روز کل تانک باید مجددا شسته شود تا دارو از بین برود 

   
   پیشگیری

   
   ماهی های تازه وارد را 3 تا 4 هفته قرنطینه کنید 
   دمای اب را بالای 25 نگه دارید
   دو فلاور را در تانک مشترک نگه ندارد

   
   بیماری سوراخی در سر

   
   
   دلایل و علایم

   
   دلیل این شرایط انگل hexamita است که این انگل موجب بی حالی شدید میشود 
   این انگل در اب کثیف و بی کیفیت رشد میکند 
   اگر ماهی شما به این بیماری مبتلا شده باشد یه گودال کوچک و یا چند کورک در سر ماهی خود مشاهده خواهید کرد این گودالهای کوچک به راحتی رشد کرده و تبدیل به گوادلی بزگ میشوند
   این سوذاخ ها سفید رنگ اند و گاهی ماده مخاطی در اطراف انها قابل مشاهد است 
   علاوه بر از دست دادن وزن بی اشتهایی و بی حالی مدفوع ماهی به طور رشته ای در میاید 
   درمان 
   dimetrydazole را به نسبت 5 میلی گرم در لیتر به اب اضافه کنید
   درمان را هر 3 روز یک بار تکرار کنید 
   20 تا 30 درصد اب را تعویض کنید
   گاهی اوقات نیاز است metronidazole به ماهی تزریق شوداما تزریق در مکان الوده به ویروس باید توسط یک فرد ماهر انجام شود
   راههای پیشگیری
   همواره اب را سیفون کنید 
   ماهی جدید را 3 تا 4 هفته قرنطینه کنید

   
   قارچ دهان بدن و باله 

   
   
   این شرایط توسط باکتری saprogleniaو دیگر باکتری های مربوطه ایجاد میشود 
   شرایط بد اب محیطی ایده ال برای رشد این باکتری فراهم میکند 
   تغییرات ناگهانی در شرایط اب نیز میتواند موجب این بیماری شود
   اگر ماهی شما به این بیماری مبتلا شود شما میتوانید اطراف دهان بدن و باله ماهی خود چیزهایی مانند پنبه را ببینید
   همچنین از دست رفتن وزن ماهی نیز بسیار قابل ملاحضه خواهد بود
   درمان
   به تانک خود مقداری نمک اکواریوم(یا نمک طعام بدون ید)اضافه کنید 
   افزودن ماده از بین برنده قارچ هم میتواند تاثیر گذار باشد
   معالجه را برای تمام اکواریوم انجام دهید و ماهی بیمار را از بقیه جدا کنید

   
   پیشگیری

   
   اب را هموراه تعویض کنید(سیفون)ماهی تازه وارد را 3 تا 4 هفته قرنطینه کنید.

انگل پوستی

انگل پوستی از انواع انگل های تک یاخته ای (Protozoan) است که پوست بدن و آبشش ماهی را درگیر میکند.این انگل نه زنده زاست و نه تخم گذار و به شیوه تقسیم شدن یا شکافته شدن دو تایی (Binary Fission) تکثیر میشود.دو گونه مشخص پوستی و آبششی این انگل در تانک های آکواریوم شناخته شده است که نوع آبششی آن کوچک تر و سرعت حرکت و تکثیر آن بیشتر است.

علائم بیماری:

1.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
2.تیره شدن رنگ بدن ماهی
3.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
4.پدید آمدن نقطه ها و لکه های ابری و سفید رنگ روی سطح پوست ماهی
5.ابری شدن چشم
6.آمدن ماهی به سطح آب و تنفس سنگین و بریده و نا منظم برای گرفتن اکسیژن(در صورت آلوده شدن آبشش ها)
7.به وجود آمدن لایه سفید وصله مانند روی تن ماهی یا همون White Patch
8.ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی به منظور محافظت بیشتر از پوست ماهی
9.کم شدن اشتهای ماهی
10.لاغر شدن ماهی
11.سست شدن ماهی و رفتی به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

این انگل به راحتی در آب شنا می کند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی می گردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده می شوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری را تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.

راه های درمان:

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :حمام نمک :
7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخورد(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.یا 2.۵ قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی در بازار موجود هست که ماده موثر آن ها فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثر Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو.

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2 
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای در بازار هست که ماده اصلی آن ها فرمالین و مالاچیت گرین است.

ماده موثر Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :
حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتر است از آبی استفاده شود که سختی آن پایین باشد مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشد و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

نام بیماری: مخملک

عامل مولد: عوامل مولد این بیماری انواع تاژکداران تک سلولی مانند کاسیتا، سیکوکت و شیلو دوفلا می باشد.

نشانه: ممکن است بر روی بدن ماهی هاله تیره رنگ یا آبی متمایل به سفید ملاحضه شود. در قسمت بالای گردن تا شروع باله های پشتی ادامه دارد. ماهی آلوده شدیدا ضعیف شده و قدرت شنا و خوردن غذا را کم کم از دست می دهد. در قسمت اولیه بیماری ماهی خود را به کف آکواریوم می مالد.

درمان:  حمام ماهی در دمای 31 درجه سانتی گراد و 0.01 نمک طعام بمدت 10 دقیقه موثر است. روش دیگر حمام آکری فلاوین یک گرم در 100 لیتر آب به مدت 2 تا 3 روز است.

نام بیماری: آلودگی قارچی

عامل : عامل مولد بیماری، قارچی بنام ساپروگلنیا است که از عوامل آلودگی زایثانویه به حساب می آید.

نشانه : در هر آبی وجود دارد و تا زخم یا خراش در بدن ماهی نباشد نمی تواند آن را آلوده سازد. و بصورت پنبه ای روی زخم ظاهر می شود.

درمان: یکی از بهترین روش های درمان افزودن نمک طعام به میزان 4 قاشق چایخوری به ازای هر لیتر آب برای مدت چند روز در حرارت 24 تا 27 درجه سانتی گراد و تهویه خوب و مناسب است. همچنین با گوش پاک کن آغشته به محلول یک در هزار پرمنگنات پتاسیم می توان محل آلودگی را به آرامی ماساژ داد و سپس ماهی بزرگ را به مدت 8 تا 10 ساعت و ماهی کوچک

را به مدت 2 ساعت در محلول یک گرم پرمنگنات در 100 لیتر آب استحمام داد.(زمان ذکر شده

برای ماهیان شرایط متوسط است.)

آلودگی بسیار شدید و ماهی ضعیف شده است زمان حمام با محلول پرمنگنات کمتر خواهد بود.

یکی دیگر از روش ها فرو بردن بدن ماهی در محلول مالاشیت گرین با غلظت 0.2 گرم در 100 لیتر آب به مدت 15 تا 20 ثانیه می باشد.

نام بیماری: استسقاء یا آب آوردگی بدن

عامل مولد: عامل مولد آن، نوعی باکتری از جنس پزودوموناس می باشد.

نشانه: ماهی آلوده بدنی متورم، فلسهایی برجسته و زاویه دار با یدن و چشمها برآمده است .

درمان:  امکان دارد بر اثر بدی تغذیه باشد. اگر عامل آن بدی تغذیه باشد انتقال پذیر نیست.

 بهترین راه مبارزه غوطه ور ساختن ماهی آلوده در محلول 50 تا 100 میلی گرم در لیتر

آنتی بیوتیک از جنس اورومایسین یا پنی سیلین می باشد.

اگر بر اثر سوء تغذیه بوجود بیاید بهترین راه مداوای آن تغییر رژیم غذایی ماهی است.

در صورت مشاهده ماهی آلوده باید از سایرین جدا شود.

بیماری لکه سفیدک

نام بیماری: لکه سفید (ایک)

عامل مولد: عامل مولد این بیماری، تک سلولی مژک داری بنام ایکتیو فتریوس است که برای سهولت به آن ایک یا سفیدک می گویند.

نشانه : اگر در مراحل اولیه (تعداد یک یا چند دانه) معالجه گردد، از رشد و نمو آن جلوگیری می شود در غیر اینصورت ممکن است کل بدن ماهی را آلوده کند.اکثر بر اثر بدی تغذیه ماهی ها

ضعیف شده باشند و یا بر اثر پایین آمدن درجه حرارت آب ماهی مبتلا می شود.

درمان: برای درمان از قطره مرکورکروم 2 درصد به ازای هر لیتر آبّ 1 قطره استفاده می شود. همچنین می توان از داروی 5 درصد متیلن بلو برای هر 10 لیتر 5 قطره استفاده کرد.

حرارت را به 30 درجه برسانید. برای استفاده از ضد عفونی بایست دو بار و به فاصله یک هفته انجام شود.

پس از ضد عفونی بار دوم باید کف آکواریوم با یک سیفون تمیز شود تا اگر احتمالا انگلی در کف باقی مانده است خارج گردد. و به ازای هر لیتر آب 5/2 قاشق چایخوری نمک آشپزخانه اضافه نمود.

ماهی اروانا از معروفترین و یکی از زیباترین ماهیان گوشتخوار میباشد. این ماهی در طبیعت و اکواریوم ۱۰۰ سانتی متر رشد میکنماهی در بالا و سطح اب شنا میکند و در مخزن نگهداریش احتیاج به فضای ازاد برای تحرک و شنا دارد. بنابراین شما می بایست که فضای بالای آب و وسط اکواریوم را از تزئینات خالی بگذارید. این ماهی شکارچی و ماهیخوار میباشد. علاقه وافری به شکار حشرات در بیرون اب دارد و میتواند تا چندین متر از محیط خود بیرون پریده و طعمه  اش را شکار نماید.لذا لازم است شما درپوش مناسبی بروی مخزن خود گذاشته تا در صورت نگهداری این گونه از ماهیان به مشکلی برخورد نکنید. اروانا نیاز به مخزنی بزرگ دارد و فضای باز برای حرکتش. در مخزن نگهداری میتوانید انرا با دل خرد شده و ماهیهای کیلیکا که سرشار از پروتئین هستند تغذیه نمائید. همینطور این ماهی علاقه زیادی به حشرات زنده دارد. میتوانید حشراتی چون مگس سوسک و حشرات دیگر را به عنوان خوراک زنده به او بدهید. همچنین ماهیهای طعمه خوراک بسیار مناسبی برای اروانا میباشند. اب مخزن نگهداری اروانا میبایست که بسیار شفاف و تمیز و پر اکسیژن باشد. برای مخزن خود از فیلتر مناسبی استفاده نمائید. اروانا با ماهیان دیگر  گوشتخوار براحتی همزیست شده و میتوانید انها را در یک مخزن نگهداری کنید. اروانا در گونه های مختلفی یافت میشود و در ایران سیلور اروانا بیش از گونه های دیگر به چشم میخورد. اروانا در رنگهای سبز و قرمز و سیاه و طلائی یافت میشود. اروانا رشد بسیار قابل توجهی دارد و در مدت کوتاهی ماهی بزرگی میشود. بنابراین برای نگه داریش احتیاج به مخزن بزرگتری خواهید داشت. اروانا در مخازن خانگی و یا حتی در ایران تکثیر نمیشود و در همان کشورهائیکه زیست میکند توسط محققین تکثیر پیدا میکند به خاطر همین ماهی نسبتا گرانی میباشد و از جمله ماهیان ارزشمند اکواریوم محسوب میشود.

افزایش سرعت رشد ماهی اروانا

ماهیان اروانا سرعت رشد بسیار خوبی دارند. اگر شرایط نگهداری و تغذیه انها درست باشد. انها در مخزن خانگی و اکواریوم تا یک متر هم رشد خواهند کرد. ولی اکثرادر مخزن خانگی بیش از ۸۰ سانتی متر رشد نخواهد کرد. برای تسریع رشد انها میبایستی که تغذیه ای خوب و مختلفی داشته باشند. انها را برای رشد هر چه مناسبتر میتوانید با دل خرد شده که اندازه قطعات بسته به اندازه ماهی دارد. با ماهیهای کیلیکا که سرشار از پروئین هستندو میتوانید در ارواناهای کوچکتر کیلیکاها را خرد کرده و به انها دهید و در اروانهای بالغ انرا درسته به انها بدهید. با ماهیهای طعمه و زنده و کوچک که غذای بسیار مناسبی هستند. و حشرات همانند سوسکهای درشت و کوچک خانگی و شبپره ها و مگسها و حتی حشراتی چون هزار پا و ملخها که غذای بسیار ارزشمندی برای اروانا محسوب میشود و میتوانید انها را زنده در مخزن بیندازید تا بخوبی تغذیه کنند و به عنوان خوراک زنده انها باعث رشد چشمگیر اروانای شما خواهند شد و همینطور با خوراک خشک مخصوص اروانا که نوعی میگو میباشد ارواناها را تغذیه نمائید. این روشها رشد ماهی را چشمگیر خواهد کرد

نگهداری اروانا در مخزن

 
اروانا ماهی شناگریست و از انجا که در سطح اب حرکت میکند باید فضای کافی برای شنا و مانور را دارا باشد. اروانا را در مخزنی که شما گفتید و در ان اندازه میشود نگه داری کرد ولی هرچه ماهی بزرگتر بشود ان مخزن برایش کوچک و نا مناسب میگردد. در یک مخزن به طول ۷۰ سانتی متر میتوان اروانا را تا زمانیکه تنها ۲۰ سانتی متر میشود به خوبی نگهداشت.برای انکه این ماهی باید شنای طولی داشته باشد بنابراین هرچه طولش بیشتر شود این مخزن نامناسبتر میشود برای نگه داری ان.شاید بتوان یک اروانای ۴۰ سانتی متری را هم در یک مخزن به طول ۷۰ سانتیمتر که شما گفتید نگهداری کرد اما چون فضای حرکت ماهی خیلی کم میشود ان جلوه را نخواهد داشت و مخزن همانند قفسی میشود برای آن ماهی. برای نگهداری ماهیان اروانا تا اندازه های بزرگتر و تا زمان بلوغشان مخزنی لا اقل به طول ۱۵۰ سانتی متر و در عرض ۵۰ سانتی متر و ارتفاع لا اقل ۶۰ سانتی متر توصیه میشود. ولی شما یک اروانای نا بالغ کوچک را میتوانید تا زمانیکه بزرگترشود در همان مخزن به طول ۷۰ سانتی متر براحتی پرورش دهید.

این ماهی در سال ۱۹۹۰ در تایوان تولید شد اما توسط پرورش دهندگان کشور مالزی به شهرت رسید
پرورش فلاورهورن به سال ۱۹۹۳ در مالزی بر میگرد. پیشانی بیرون زده این ماهی در جامعه تایوان اورنده شانس لقب گرفت.در سال ۱۹۹۴ با وارد شدن ماهی رددویل و پرت کینگ کونگ به مالزی و ترکیب این ماهی ها با ماهی بدست امده در سال ۱۹۹۵ رنگ پرت کینگ کونگ در ماهی بدست امد رنگ غالب شد و این رنگ قرمز باعت محبوبیت بیشتر ماهی فلاورهورن شد.در سال ۱۹۹۸ با وارد شدن سیکلید دهان اتشی و ترکیب ان با پرت کینگ کونگ اولین نسل لوهان(فلاورهورن)معرفی شد 
ماهی فلاورهورن در طبیعت وجود ندارند.ماهی که از ترکیب چند نوع سیکلید که این موضوع باعث بوجود امدن یک ماهی بسیار شگفت انگیز شده چرا که با عدم تعادل در مقدار کروموزم یا ماده ژنتیکی در سلول های جنسی گونه های مختلف این ماهی قادر به تولید مثل است.
این ماهی توسط تکثیر دهندگان ماهی درمالزی بصورت گزینشی تکثیر و پرورش داده شده است 
باور رایج این است که ماهی فلاورهورن که ترکیبی از دو نوع ماهی توسط پرورش دهندگان ماهی در مالزی می باشد که این ترکیب از دو سیکلید تریماکو و میداس می باشد که بعد پرورش پرت کینگ کونگ وترکیب این ماهی با ماهی بدست امده از ترکیب دو ماهی تریماکو و میداس برای تولید فلاورهورن استفاده شده است 
برخی ادعا می کنند که فلاورهورن خود را از سیکلید وحشی که در بین گیاهان خودرو زندگی می کردند و فقط برای کیفیت بهتر با گونه های دیگر ترکیب شده است که اختلاف نظر در سر ریشه یابی تکثیر این ماهی وجود دارد
ماهی فلاورهورن همچنین با نام چینی لوهان نیز شناخته می شود که به عقیده بعضی ها در نتیجه ترکیب گونه های مختلف سیکلید های امریکایی جنوبی مثل رد ترور -تریماکو و ترکیب ان با پرت فیش و پرت کینگ کونگ بوجود امده ،که می شود ان را تحت عنوان Cichlasoma نام گذاری کرد
فلاورهورن ماهی است که طول بدنش به ۳۰ سانت و گاهی بیشتر هم میرسد.ماهی بسیار عجیب و غریب که در چند سال گذشته بسیار مشهور شده است که پرورش دهندگان در تلاش برای بهبود هد ، رنگ و همچنین بوجود اوردن گونه های جدید با رنگ و طرح جدید که در تمام بدن گسترش و بوجود اوردن خطوط سیاه و سفید بر روی بدن بدون استفاده از مواد و عوامل شیمیایی هستند . برای اهمیت ظاهر فلاورهورن باید یک استاندارد برای جنبه مختلف بدنتعریف کرد.

بدن

بدن باید بیضی شکل و ضخیم باشد با شکمی با پر و متناسب.برخی از گونه جدید بدنی گرد دارند

هد

این برامدگی روی پیشنانی باید بزرگ و تناسب خوبی با اندازه ماهی داشته باشد

خط سیاه میانی بدن

مهم ترن علامت در مورد فلاورهون است
این خط باید ضخیم و متوالی باشد 
در گونه های جدید بیشتر روی این خصوصیت کار شده است

رنگ

بطور کلی رنگ غالب در این ماهی رنگ قرمز است ولی سایر رنگ هم باید روشن و به خوبی نمایان باشد
تمام بدن ماهی باید با رنگ ابی یا سبز پوشیده شده باشد(همان رنگ های که ما به اسم پرل می شناسیم)
باله و دم
هردو باید بطور صاف و گسترده باشد

اصلاح نژاد فلاور

روش تکثیر

سنگ مرمر سفید با طول ۳۰ و عرض ۱۵- ۱۰ سانتی متر با زاویه ۱۰ درجه در آکواریوم می گذاریم. دفعه اول که ماهی آنجل تخم ریزی می کند، اسپرم نر را نمی تواند بارور کند.
دفعه دوم بعد یک ساعت از تخم ریزی سنگ را برداشته و در تانک دیگری که به اندازه ۲۰- ۱۵ سانتی متر آب داشته باشد از دارو ضد عفونی کنند. (متیلن بلو) به ازای هر لیتر یک قطره به آب اضافه می کنیم.

دمای تانکی که اصلی است با دمای تانکی که تخمها را در آن می ریزیم برابر باشد. یک سنگ هوا نزدیک تخم ها می گذاریم.  

از روزی که به لارو تبدیل شدند آب را به اندازه یک نوشابه خانواده یک لیتری سیفون می زنیم و آب را به همان اندازه (بدون کلر) اضافه می کنیم.

بعد از اینکه کیسه های زرد غذایی آنها تمام شد از تخم میگو (آرتمیا) که در منزل درست کرده ایم، هر چهار ساعت یک بار به عنوان غذای زنده به آنها می دهیم.

توجه کنید (آرتمیا را از مغازه با مارک سر گربه خریداری و بعد در همین شیشه های نوشابه خانواده که از سر ۵ تا ۶ سانتی متر خالی است، اندازه دو بند انگشت سنگ نمک می ریزیم. یک قاشق چایخوری آرتمیا به داخل آن می ریزیم- یک سنگ هوا هم می گذاریم ) بعد از ۲۴ ساعت میگو ها از تخم در می آیند.

پس از هر دفعه غذادهی تخم میگوهای مرده را سیفون می کنیم تا آمونیاک آب بالا نرود و ماهی ها نمیرند. تا ۲۵ تا ۳۰ روز اول از این غذا- آرتمیا- به آنها می دهیم.

بعد از آن آرتمیا را از مغازه ها بخریم یا دل گاو چرخ کرده بسیار ریز، بعنوان غذا به ماهی های خود بدهیم.

سپس کم کم آب را افزایش می دهیم. دما باید در ۲۸ درجه ثابت بماند.

شیوه های تشویق آنجل به باروری :

-دادن غذاهای گرانولی و به اصطلاح غذا خشک ازشرکتهای معتبر
-کرم منجمد (ارزش غذایی بالایی دارد)
-بچه گوپی زنده
-هر روز به اندازه یک شیشه نوشابه از آب آکواریوم خالی کنیم و به جای آن آب با ۷ درجه کمتر از آب آکواریوم به آن اضافه می کنیم تا ماهی احساس کند بارندگی شده و تشویق شود به تخم ریزی (آنجلها را از یک جا تهیه نکنید و از چند جای مختلف تهیه کنید)
-موقع تخم ریزی نباید به آکواریوم نزدیک شویم
-اگر تخم ها را خودش بخورد از تخم ریزی خودداری خواهد کرد
-کف آکواریوم فقط یک سنگ هوا باشد و شن نداشته باشد. برای تانک بچه ها خوب است.

نکته

در تانک اصلی هیچوقت دارو نزنند. حتی اگر ماهی مریض است آن را جدا کنند و در تانک دیگری دارو بزنند.
هرزمان که ماهی می خرید مستقیما آن را داخل آکواریوم نیندازند. زیرا ممکن است باکتریهایش دیگرماهی ها را بیمارکند ویا بکشد یا خودش را بکشد.
لذا بهتر است سه تا چها روز در داروی ضد عفونی کننده نگهدارید. بعد از ۳ تا چهار روز وارد آکواریوم کنید.

یکی از اولین و مشهورترین اعضای دنیای جدید خانواده سیلکیده ها است که به امریکا وارد شدند، درحقیقت ۲ گونه از آنجلها و جود دارد

آنجلها نسبتا تخت بوده و یا ماهیان از پهلو فشرده شده ای هستند که اندازه بدن آنها تقریبا به ۳ اینچ می رسد. آنها دارای باله های پشتی و مخرجی فوق العاده بلندی می باشند.
یک ماهی آنجل که به خوبی رشد کرده باشد می تواند به طول ۵ اینچ و ارتفاع ۱۰ – ۹ اینچ برسد. جهشی به نام veiltail وجود دارد که ۴ ـ ۳ اینچ به طول و عرض ها اضافه می کند. ماهی آنجل اصلی نقره ای همراه با خطهای مشکی است.

• زیستگاه:

ماهی های نسبتا زیادی در امتداد و طول رودخانه آمازون وجود دارند که مورد علاقه دوستداران ماهیان مناطق گرمسیری بوده است.

آناه به ندرت صادر می شود به این علت که در آنجا گونه هایی وجود دارند که ارزش معقولی را دارا هستند.

• مراقبت:

محیط طبیعی آنها آبهای سبک و اسیدی رودخانه آمازون است. آنها می توانند در PH بین ۲/۷ ـ ۵/۶ زندگی نمایند اما جهت تکثیر آنها به آب باPH 6/8ـ ۵/۶ (کمی اسیدی) نیازمندند. دمای مورد علاقه شان F 85 ـ ۷۰ و بهترین دمای ممکن F80 ـ ۷۶ است.

• تغذیه:

آنجلها تقریبا نسبت به هر غذایی علاقه نشان می دهد. اگر در فکر تکثیر آنها هستید یک رژیم متنوع و غذای زنده و غذاهای منجمد شده را استفاده کنید. آرتیما، کرمهای سفید، کرمهای سیاه، توبی فکس، دافنی، بچه گوپی و … از غذاهای دیگر مورد علاقه شان است. نوزادان به آسانی می توانند آرتمیای تازه هیچ شده را ببلعند و یا هر غذای به خوبی خرد شده می تواند بادهان آنها متناسب باشد.

دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامی ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و Discus و مردارخوارهای صلح جو

نژادهای مختلف ماهی آنجل:

۱- Gold pearl

گونه Pterophyllum Scalare:

اندازه: cm12

تغذیه: همه چیز خوار

سرشت: صلح جو
آنجل Gold Pearl نیازمند مخزن به خوبی با گیاه پوشیده شده با حداقل ۳۰ گالن آب می باشند که آب آن سبک و اندکی اسیدی باشد. سنگ و چوبهای در آب مانده می تواند به آب آکواریوم اضافه گردد. اما جایی را برای شنای آزاد آنها در نظر بگیرید.

گورامی بالن دارای فرم بدنی متفاوت با سایر نژاد های گورامی است. این ماهی دارای بدنی گرد می باشد که از این نظر شباهت زیادی به ماهی پرت پیدا کرده است. این ماهی دارای بدنی سفید رنگ متمایل به صورتی می باشد. گورامی بالن با نام های گورامی بوسنده ی بالن و گورامی صورتی نیز شناخته می شود.
این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.
گورامی بالن ماهی ای صلح جو است. حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۱۰۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.
بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.
گورامی  جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.
این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی دارف عسلی با نام های گورامی دارف یا گوارمی عسلی نیز شناخته می شود و مشابهت های بسیاری با گورامی دارف دارد.این ماهی دارای رنگ زرد و قهوه ای است که این رنگ در زمان جفتگیری بیشتر خودنمایی می کند. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت است.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.گورامی دارف عسلی به آکواریومی با حداقل حجم ۳۸ لیتر همراه با پوشش گیاهی انبوه و هوادهی مناسب نیاز دارد.مناسب ترین محیط برای زندگی این ماهی آکوریومی کوچک همراه با ماهیان صلح جو است.لازم به ذکر است که این ماهی در زمان جفتگیری قلمروطلب می شود.گورامی عسلی در زمان جفتگیری شروع به ساخت لانه های حبابی می کند.البته تخمریزی قبل از ساخت این لانه ها انجام می شود و پس از ساخت لانه، ماهی ماده تخم ها را جابه جا کرده و به لانه انتقال می دهد.پس از انجام این مرحله لازم است که ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.نوزادان پس از یک روز از تخم خارج می شوند و قادر به شنا کردن خواهند بود.ماهی نر تا ۲ یا ۳ روز از نوزادان مراقبت می کند و پس از آن باید ماهی نر را از آکواریوم خارج نمود.نوزادان در اوایل باید با آنفوزوئر و بعد با نوزاد میگوی آب شور تغذیه شوند.گورامی عسلی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.گورامی عسلی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، گوپی، پلاتی، انواع تتراها، دانیو، رازبورا، انواع بارب ها و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی شکلاتی ماهی ای صلح جو است که دارای رنگ متمایل به سبز و قهوه ای است و دارای خط های عمودی زرد در امتداد بدن می باشد.اغلب آن ها دارای نقطه ای سیاه بر روی نوار زرد در بین دم و بدن می باشند.زیستگاه گورامی شکلاتی شبه جزیره ی مالاگا و سوماترا می باشد.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.گورامی شکلاتی ماهی حساسی است که حداقل حجم آکواریوم آن باید حدود ۱۱۴ لیتر باشد.این ماهی به آسانی دچار بیماری های پوستی می شود.لذا کیفیت خوب آب از ارکان مهم در نگهداری این ماهی می باشد.گورامی شکلاتی آکواریومی با گیاهان انبوه و دمای ۲۴ تا ۲۹ درجه ی سلسیوس را ترجیح می دهد.بهترین راه برای تشخیص جنسیت این ماهی این است که لوله ی ماهی نر برجسته تر است و به دم ماهی نزدیک تر می باشد.همچنین ماهی نر دارای باله های تیز تری می باشد.گورامی شکلاتی تخم ها را در دهان خود نگهداری می کند.در هنگام جفتگیری، ماهی نر و ماده به ته آکواریوم رفته و ماهی ماده تخم ها را در دهان خود جمع آوری می کند.ماهی ماده ۱۴ روز تخم ها را در دهان خود حمل می کند و در این مدت غذا نمی خورد.بنابراین باید قبل از جفتگیری،ماهی ماده در شرایط خوبی قرار گرفته باشد.گورامی شکلاتی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، پلاتی، رازبورا، انواع تترا و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی مرواریدی ماهی صلح جویی است.این ماهی یکی از جذاب ترین و مقاوم ترین نوع از دسته ی ماهیان گورامی است که نگهداری آن در آکواریوم آسان است. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.آکواریومی با حداقل حجم ۱۱۴ لیتر و ارتفاع آب حدود ۳۰ سانتی متر برای این ماهی مناسب است.قرار دادن گیاهان شناور بر روی آب و فراهم کردن مکان هایی برای پنهان شدن ماهی امری موثر در سلامت این ماهی است.سنگ های کف آکواریوم باید تیره باشند و باید نور به طور ملایم به آکواریوم بتابد.گورامی مرواریدی باید با ماهیان صلح جو و هم اندازه ی خود نگهداری شود.در غیر این صورت ماهی گوشه گیر شده، زیبایی خود را از دست می دهد و از غذا خوردن امتناع می کند.دمای ۲۳٫۵ تا ۳۰درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۸٫۵ برای این ماهی مناسب است.تشخیص دادن جنس نر و ماده در این ماهی آسان است.چرا که این ماهی دارای عضو جفتگیری است.این عضو در ماهی نر نوک تیز تر و قرمزتر از ماهی ماده است.همچنین باله ی پشتی در ماهی نر نوک تیز تر از این باله در ماهی ماده است.قبل از جفتگیری باید جفت ماهی را با میگو و کرم زنده یا منجمد تغذیه نمود تا برای جفتگیری آماده شوند.دمای آب باید بر روی ۲۶٫۵ درجه تنظیم شود و ارتفاع آب نیز باید در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر باشد.ماهی نر برای هر تخم یک لانه ی حبابی ایجاد می کند.پس از تخمریزی لازم است که ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.پس از خروج اولین نوزاد از تخم ماهی نر نیز باید از آکواریوم خارج شود.نوزادان باید با غذاهای مایع یا آنفوزوئر تغذیه شوند.هنگامی دو هفته از تولد نوزادان گذشت می توان نوزاد میگوی آب شور را به رژیم غذایی نوزادان اضافه کرد.زمانی که نوزادان به سن یک ماهگی رسیدند به راحتی می توانند غذای خشک را دریافت و تغذیه نمایند.آب آکواریوم نوزادان باید هر دو یا سه روز سیفون شود و زمانی که نوزادان بزرگتر می شوند باید آن ها را بین چند آکواریوم تقسیم کرد تا از مرگ آن ها جلوگیری شود.گورامی مرواریدی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، مولی، پلاتی، دم شمشیری، رازبورا، دانیو و انواع تترا ها سازگاری دارد.

گورامی طلائی تغییریافته ای از گورامی آبی است که دارای رنگ مایل به نارنجی است.تفاوت دیگر این ماهی با گورامی آبی در این است که این ماهی فاقد نشان هایی است که بر روی بدن گورامی آبی وجود دارد.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

گورامی بوسنده با نام هایی همچون ماهی بوسنده، بوسنده ی صورتی یا بوسنده ی سبز نیز شناخته می شود.رنگ اصلی این ماهی در طبیعت سبز رنگ است و رنگ صورتی مختص ماهی های پرورش یافته در آکواریوم می باشد.این ماهی دارای لبی ضخیم است  که به صورت لبی غنچه شده است که نام ماهی نیز از این ویژگی گرفته شده است.به طور کلی این ماهی، ماهی آرامی است.اما ممکن است که ماهی های نر با فشردن لب ها به یکدیگر با هم درگیر شوند.در بیشتر اوقات ماهی ضعیف تر عقب نشینی می کند و این درگیری به مرگ منجر نمی شود.ماهی بوسنده مانند سایر گورامی ها به طور مستقیم از سطح آب تنفس می کند.به همین دلیل باید در آکواریوم این ماهی دسترسی به سطح آب آسان باشد.

گورامی آبی اغلب با نام گورامی سه خال شناخته می شود.این ماهی تنها دارای دو خال است.یک خال در قسمت مرکزی بدن و دیگری در قسمت میانی دم و بدن.در واقع چشم ماهی، خال سوم محسوب می شود.رنگ ماهی در شرایط مختلف می تواند تغییر کند.برای مثال در زمان جفتگیری رنگ ماهی به آبی تیره متمایل می شود.
این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

گورامی دارف شامل تنوع رنگ بسیاری است و دارای رنگ های آبی، قرمز و آبی براق می باشد.این ماهی دارای درخشندگی رنگین کمانی بر روی بدن است که این درخشندگی در جنس نر برجسته تر است. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت است.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

گورامی پوست ماری بومی مالزی، سنگاپور، تایلند و ویتنام  است. این ماهی در مقایسه با سایر گونه های گورامی رشد بسیار زیادی دارد و تا ۲۰ سانتی متر رشد می کند. در برخی کشور ها از این ماهی به عنوان یک غذای دریایی لذیذ استفاده می شود.
این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.